پیش بینی بهزیستی شغلی براساس خودتنظیمی هیجانی و سلامت روان در کارکنان شاغل
کد مقاله : 1039-SNIOPC
نویسندگان
بهناز نفر دستگردی1، هادی فرهادی *2
1گروه روانشناسی، مرکز تحقیقات علوم اعتیاد های رفتاری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان) اصفهان، ایران.
2گروه روانشناسی ،مرکز تحقیقات علوم اعتیاد های رفتاری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان(خوراسگان)،اصفهان ،ایران.
چکیده مقاله
پژوهش حاضر با هدف تعیین پیش بینی بهزیستی شغلی براساس خودتنظیمی هیجانی و سلامت روان در کارکنان شاغل انجام گردید. این پژوهش از نظر نوع، توصیفی و از نظر روش یک پژوهش همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه کارکنان سه سازمان خصوصی در شهر اصفهان در سال 1402 به تعداد دو هزار نفر تشکیل داده اند که از میان آنان، تعداد 310 نفر به عنوان نمونه از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های بهزیستی شغلی (ژنگ و همکاران، 2015)، خودتنظیمی هیجانی (گراتز و رومر، 2004 )، و سلامت روان (گلدبرگ و میلر، 1972) بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS23 مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد همبستگی درونی در متغیرهای پژوهش در سطح 01/0 تأیید شده است که نشان دهنده همبستگی معنی دار متغیرهای پژوهش است. همچنین، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که در حضور همه متغیرهای پیش بین و از بین این متغیرها، بعد افسردگی متغیر سلامت روان بیشترین توان پیش بینی بهزیستی شغلی را دارد (001/0P≤). بنابراین، به دلیل نقش و اهمیت بهزیستی شغلی در سازمان ها، توجه به این یافته های مهم باید مد نظر مدیران و سیاستگزاران سازمان ها قرار بگیرد.
کلیدواژه ها
واژگان کلیدی: بهزیستی شغلی، خود تنظیمی هیجانی، سلامت روان، کارکنان شاغل
وضعیت: پذیرفته شده